RNI

Radio Noordzee Internationaal

Eerbetoon

opaHet gedeelte Radio Noordzee Internationaal van deze website is een eerbetoon aan onze -inmiddels helaas overleden- man, (schoon)vader en grootvader, dhr. J.L. Bruin senior. Hij was één van de bemanningsleden van de Radio Noordzee boot. Van 1970 tot 1974 heeft onze opa op de boot gewerkt. De stelregel was 2 weken op, 2 weken af tijdens de periode dat de MEBO II bij Engeland lag. Later werd dat 1 week op, 1 week af omdat de MEBO II toen bij de Nederlandse kust lag.
Volgens de wet was het verplicht om een complete crew aan boord te hebben. Onze opa was stuurman maar op de MEBO II voornamelijk verantwoordelijk voor het onderhoud van het schip. Als hij voer op de MEBO I (het bevoorradingsschip) voerde hij zijn job als stuurman uit.

Wij zijn opgegroeid met de spannende verhalen over de radio uitzendingen, het leven aan boord en de bomaanslag van Radio Veronica. Dit laatste was natuurlijk wel het spannendste.

Op de dag van de bomaanslag, 15 mei 1971, reed zoon Jan van zijn meisje terug naar huis op de brommer. Toen hij bij de boulevard van Scheveningen kwam, zag hij het zwart van de mensen staan en vroeg wat er aan de hand was. Men zei: “heb je het niet gehoord? Er is een bomaanslag gepleegd op het schip van Radio Noordzee”. Jan schrok zich natuurlijk rot omdat zijn vader aan boord was op dat moment! In de verte zag hij het licht van het vuur schijnen. Een angstaanjagende ervaring die in het geheugen gegrift staat. Hij ging snel naar huis. Zijn moeder lag al te slapen maar Jan maakte haar gelijk wakker. Samen volgden ze het nieuws erover op de televisie. Via dat nieuws vernamen ze al snel dat het niet levensbedreigend was. Een hele geruststelling uiteraard.

Er lag namelijk (gelukkig) een blusschip in de haven van Scheveningen. Die is gelijk uitgevaren na het horen van de bekende SOS uitzending: Mayday, mayday, the Mebo II is on fire, SOS, SOS, we had an explosion on board, mayday, mayday, we need help! Het blusschip is met speciale, dure blusmiddelen die gebruikt worden bij oliebranden direct gaan blussen. De directeur van het blusschip werd daarna gedreigd met ontslag door Rijkswaterstaat omdat hij naar hun mening geen ‘piratenschip’ had mogen blussen! Radio Noordzee was echter nog in de lucht en gaf aan iedere luisteraar door wat Rijkswaterstaat van plan was. Hierdoor werd Rijkswaterstaat zo negatief neergezet, dat ze het ontslag van de directeur terugdraaiden.

Achteraf werd duidelijk dat er 3 duikers waren ingehuurd door Radio Veronica. Zij moesten een brandbom aan de brandstofleiding hangen maar kozen per abuis voor een waterleiding. Dat ‘foutje’, en het snelle reageren van het blusschip, is de redding geweest voor de bemanning van Radio Noordzee. Onze opa is daardoor nog vele jaren in ons midden geweest en daar zijn we zeer dankbaar voor!

Nadat Radio Noordzee stopte met uitzenden als gevolg van de ingevoerde Omroepwet, heeft onze opa nog gewerkt als stuurman op de boot van Radio Caroline. Deze boot lag veel verder van de kust van Nederland, richting Engeland. In die tijd was Radio Caroline wel een echte piratenzender. Op een gegeven moment werd de bemanning echter steeds langzamer betaald en toen betaling geheel uitbleef is onze opa gestopt. Hij is toen gaan werken bij de Nederlandse Veiligheidsdienst. Zijn carrière heeft hij uiteindelijk afgesloten bij een visverwerkingsbedrijf in Scheveningen.

Wij missen hem allemaal nog steeds heel erg maar zijn dankbaar voor zijn mooie leven in ons midden en hopen dat u net zo zult genieten van de informatie op dit gedeelte van de website zoals wij dat jarenlang hebben mogen doen toen hij de verhalen aan ons vertelde.

Namens de hele familie,
Jeroen Bruin